W przypadku nadwzroczności, gałka oczna jest zbyt krótka w stosunku do mocy skupiającej oka, co powoduje, że obraz obiektów z daleka powstaje za siatkówką. Osoba nadwzroczna może widzieć wyraźnie, poprzez ciągłe dostosowywanie się do odległości od obiektów i akomodację, która pozwala, na „przyciągnięcie” obrazu na siatkówkę.
Popołudniowe bóle głowy, bóle oczu, problemy z koncentracją, mrużenie oczu… nadwzroczność często skutkuje uczuciem napięcia i zmęczeniem oczu.
Nadwzroczność koryguje się za pomocą soczewek wypukłych – takich, które są grubsze w środku i cienkie na krawędzi. Soczewka jest zaprojektowana tak, aby przenosiła obraz z daleka na siatkówkę, co niweluje dolegliwości. Im wyższa nadwzroczność, tym cięższe i grubsze soczewki korekcyjne.